หากวันนี้ ใครยังไม่มีความสุข ยังไม่พบความสำเร็จในสิ่งที่ทำ และเชื่อมั่นว่าสามารถทำได้ จงอย่ายอมแพ้ ขอให้มุ่งมั่น อดทน แม้ต้องปรับเปลี่ยนบางอย่าง ทั้งนี้ เพื่อรักษาความเชื่อมั่นของเรา นั่นเอง
ความสุขของคนแตกต่างกัน บางคนมีความสุขจากความพอเพียง บางคนมีสุขจากการใช้จ่ายเงิน ซึ่งความสุขของทุกคน มักมาจากความพึงพอใจในหน้าที่การงานของตนทั้งสิ้น
ดังนั้น ความสุข จึงควรต้องเกิดจากความศรัทธาในเป้าหมาย และจริงใจกับงานของเราเป็นตัวตั้ง
คนที่ออมเงินเพื่อความสุขอย่างยั่งยืน คือ บุคคลผู้มีประสบการกับวินัยในการเก็บออมเงิน 2 ลักษณะ
ควบคุมการออมด้วยกลไกวินัยในตนเอง คือ การออมด้วยใจไฝ่ออมอย่างต่อเนื่อง ด้วยวินักในตนเอง และมีความสุขจากความพอเพียง
ควบคุมการออมด้วยกลไกภายนอก คือการใช้เงื่อนไขให้ดักเงินออกไปออมแบบอัตโนมัติ อาจเรียกว่า ‘หักดิบ’ เช่น การให้ตัดเงินเดือนอัตโนมัติ เพื่อออมเงินในรูปของ "หุ้นสหกรณ์" เป็นต้น ด้วยเพราะปุถุชนมักมีเรื่องต้องนำเงินไปใช้จ่ายทางอื่น ตามกิเลส-ตัญหา-ราคะตนเป็นธรรมดา ทำให้ไม่ได้ออมตามที่ควรจะเป็น
หมายเหตุ
กิเลส : ความโลภ โกรธ หลง
ตัญหา : ความทะยานอยาก | ราคะ : ความติดใจในอารมณ์ที่ปรารถนา
แบบอย่างการมีวินัยในการออม ของนายอภิรักษ์ แซ่ฮ้อ ผู้ออมเงินวันละ 20 บาท จนมีเงินสะสมมากถึงหลักหมื่นบาท
การออมของอภิรักษ์ คือการออมเดือนละ 600 บาท เทียบได้กับการออมในหุ้นสหกรณ์ออมทรัพย์ มออ. จำนวน 60 หุ้น (หุ้นละ 10 บาท)
ออมสุข-ออมเงิน